qurdalanmaq

qurdalanmaq
f.
1. Öz yerindəcə tərpəşmək, nə isə bir şeylə əlləşmək, məşğul olmaq, yüngülcə işləmək; sakit oturmamaq. Binanın o biri başında, üst mərtəbənin balaca eyvanında Salman qurdalanırdı. S. R.. Yunis yaxınlaşanda ağac altında boz köynəkli, yaxası açıq bir kişinin qurdalandığını gör(dü). M. C.. Əsəd həyətdəki tərəvəzlikdə qurdalanırdı. S. Rəh..
2. məch. Təzələnmək, təzədən yada salınmaq. Bu xatirənin qurdalanmağından nə fayda? Ə. Ə..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • qurdalanma — «Qurdalanmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çəpçiləmək — (Zaqatala) azacıq məşğul olmaq, qurdalanmaq. – Çox işdəməsəm də çəpçiliyip gəldim …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • dümələmməx’ — (Cəbrayıl, Qafan, Mingəçevir, Şəki, Zəngilan) asta asta iş görmək, qurdalanmaq, vaxt keçirmək. – İşdən gələnnən so:ra axşəməcən eşdə, ləhlərin içində dümələniyəm (Şəki); – Orda nə dümələnirsən, get heyvannarı gəti (Zəngilan); – Malları ötür,… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qorcimməg — (Yardımlı) qurdalanmaq, çevrilmək. – O yən bu yənə qorcimmə, yerində düz otuginən …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • mıcılamməy — (Cəlilabad) qurdalanmaq, işi yavaş görmək. – Mıcılammə, tez qutar, sən alla, bi görəy …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • midanmax — (Tovuz) qurdalanmaq. – Ə:, nə midanırsan, tez ol yi; – Ə:, heyvannar bələni aşdı, sən hələ midanırsan …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • burcuxmaq — f. Qurdalanmaq, yerindən tərpənmək. Yəhya Kamal stulda burcuxdu, ağır ağır danışdı. M. C.. Hər ikisi paltarını soyunub, yerinə girsə də, bir neçə saat burcuxa burcuxa z. qalıb yata bilmədilər. M. Hüs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • eşələnmək — qayıd. 1. Ayaqları ilə torpağı qurdalayaraq, qazaraq özünə yem aramaq. Cücələrim birər birər; Suyu görüb yavuq gələr; İçər, gedər, eşələnər. A. S.. Çadırımızın dörd bir yanı açıqlıq olduğundan toyuq cücələri ilə o açıqlıqda gəzişir, qurd quş,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hərlənmək — f. 1. Bir şeyin ətrafında dolanmaq, fırlanmaq, aylanmaq, dövrə vurmaq. Bağın ətrafına hərlənmək. – Keçəl Həmzə Çənlibeldə Dürata baxdığı zaman Qıratın da yan yörəsinə hərlənib, özünə mehriban eləmişdi. «Koroğlu». Qoçaq ağacın dövrəsinə hərlənib… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qurcalanmaq — f. dan. Qurdalanmaq, yerindəcə tərpənmək, o yan bu yana çevrilmək (çox vaxt «yerində» sözü ilə). Mürsəl kişi utancaq gözlərini Məryəmə zilləyib yerində qurcalandı. M. Hüs.. Nəbi ailəsinə sabah haradan çörək tapacağını düşünür, yerində… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”